Polska Ludowa
28 stycznia 1945 roku ukonstytuowała się gminna władza samorządowa, która
przyjęła nazwę "Komitet Obywatelski". 18 lutego 1945 roku ów
Komitet zwołał zebranie, na którym została wybrana Rada Gminna, która wyłoniła
ze swego składu 5-osobowe prezydium, na czele z Adolfem Szewczykiem. Nowa rada
miała pełne ręce roboty. W Knurowie nastąpiła duża koncentracja wojsk
sowieckich, w związku z przygotowywaniem ofensywy w kierunku Rybnika. Należało
zapewnić żołnierzom środki żywnościowe oraz zakwaterowanie. Aby je
zapewnić mieszkańcy musieli opuścić ponad 50% mieszkań na trzeciej i
czwartej kolonii robotniczej oraz wzdłuż obecnej ul. Niepodległości. Sztab
wojskowy umieścił swoją siedzibę w budynku zwanym "zamkiem", który
został zbudowany przez Gustawa Paczyńskiego. W 1914 roku przebudowany został
on na willę dla dyrektora kopalni. Kolejny raz przebudowany, stał się
siedzibą NOT-u. Od 8 lutego do 27 marca 1945 roku, kiedy to został wyzwolony
Rybnik, Knurów był siedzibą władz powiatowych.
Z chwilą wkroczenia wojsk
sowieckich na terytorium Polski zaczął się dramat wielu obywateli, którzy
zostali deportowani w głąb ZSRR. W końcowej fazie II wojny światowej
deportowano z Górnego Śląska wiele tysięcy ludzi, szczególnie górników.
Na ścianie Szkoły Podstawowej nr 2 znajduje się tablica pamiątkowa, na której
umieszczono napis: "W hołdzie Ślązakom - ofiarom terroru stalinowskiego
prześladowanym w obozach pracy w kraju i w ZSRR w 1945 roku. Stowarzyszenie
Pamięci Tragedii Śląskiej".
Już od pierwszego dnia wolności rozpoczęto
prace nad usuwaniem szkód i uruchamianiem zakładów przemysłowych. 15 lutego
1945 roku nastąpił pełny dopływ energii elektrycznej do kopalni, co uratowało
ją od zatopienia. Już w 1948 roku górnicy kopalni "Knurów"
wydobyli ponad milion ton węgla. Przez cały okres PRL-u następował wzrost
wydobycia. Przeprowadzono wiele modernizacji i budowy nowych obiektów
kopalnianych. Uruchomiono również koksownię i "Lignozę". Zakłady
te przeszły wiele zmian organizacyjnych i produkcyjnych w całym okresie
Polski Ludowej. Oprócz zakładów pracy uruchomiono pracę urzędów, szkół.
1 stycznia 1951 roku Knurów otrzymuje prawa miejskie, zaś gmina Szczygłowice
zostaje rozwiązana. Szczygłowice i Krywałd zostają włączone do
nowopowstającego miasta, jako jego dzielnice.
W kwietniu 1951 roku
"Concordia" Knurów debiutuje w II lidze. 1 września 1955 roku
utworzone zostaje liceum ogólnokształcące w budynku Szkoły Podstawowej nr
2. W lipcu 1961 roku następuje rozruch KWK "Szczygłowice", co
przyczynia się do jeszcze większego rozwoju miasta. Gwałtownie przybywa
nowych mieszkańców, którzy przyjeżdżają do Knurowa z wielu regionów
Polski. Powstają nowe osiedla mieszkaniowe. W 1964 roku zaczęto budować
osiedle 1000-lecia Państwa Polskiego. W tym samym roku oddano do użytku Szkołę
Podstawową nr 4 oraz rozpoczęło działalność Przedsiębiorstwo Remontowe
Urządzeń Koksowniczych. W 1966 roku oddano do użytku nowy budynek szkolny
przy ul. 1-go Maja na liceum ogólnokształcące oraz uruchomiono Szkołę
Podstawową nr 5 na osiedlu 1000-lecia PP. Rok później rozpoczyna się
historia chóru "Schola Cantorum" przy LO. W 1970 roku rozpoczyna
działalność Towarzystwo Miłośników Knurowa. Rok później oddano do użytku
Szkołę Podstawową nr 6 na osiedlu 1000-lecia PP. Rozpoczynają się
przygotowania do budowy nowego osiedla, któremu nadano nazwę 30-lecia PRL. W
1977 roku została erygowana parafia NMP Królowej Świata w Szczygłowicach.
Cztery lata później, w 1981 roku, erygowano parafię św. Antoniego w Krywałdzie,
a w 1983 roku erygowano parafię Matki Boskiej Częstochowskiej na osiedlu
30-lecia PRL. W tym samym roku, tuż obok budującego się kościoła powstaje
Szkoła Podstawowa nr 7. Trwa budowa osiedla LWP. W 1985 roku następuje
otwarcie Szkoły Podstawowej nr 8 w budynku przekazanym przez KWK "Knurów"
przy ul. Szpitalnej. 1 stycznia 1987 roku w Knurowie zostaje utworzony urząd
prezydenta (w miejsce naczelnika). Pierwszym prezydentem zostaje Franciszek
Nosiadek.
|